First Battle of Ypres

Met deze zelf gemaakte video met originele foto's zien jullie hoe Ieper totaal verwoest is en hoe het leven was in de loopgraven duren de vier jaar van oorlogvoering !

Polygon Wood Cemetery/Buttes New British Cemetery

Deze twee begraafplaatsen in Zonnebeke vormen één geheel. Het kleine Polygon Wood Cemetery ontstond al tijdens WO I. De oorlogsomstandigheden gaven de begraafplaats een onregelmatig grondplan. Buttes New British Cemetery ligt in het verlengde van Polygon Wood Cemetery. Deze grotere begraafplaats werd pas na de Eerste Wereldoorlog aangelegd. Lichamen van gesneuvelde soldaten uit de omgeving van Zonnebeke kregen hier hun graf. 80% zijn onbekende soldaten. Je vindt er ook een gedenkteken voor de Australische en Nieuw-Zeelandse soldaten die in en rond het Polygoonbos het leven lieten.

Extra info:
Dagelijks geopend van zonsopgang tot zonsondergang.
Gratis toegankelijk.

Sanctuary Wood Cemetery

Sanctuary Wood Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Zillebeke. De begraafplaats wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Er worden 1990 doden herdacht, waarvan meer dan 1300 niet geïdentificeerd. De begraafplaats is ontworpen door Edwin Lutyens en heeft een oppervlakte van ongeveer 7000 m². De begraafplaats ligt anderhalve kilometer ten oosten van het dorpscentrum, op een hellend terrein nabij Hill 62. Het grondplan van de begraafplaats heeft de vorm van een cirkelsegment. De begraafplaats heeft een rechthoekig toegangsgebouw. Centraal staat de Stone of Remembrance, in de zuidwesthoek het Cross of Sacrifice.

Hill 62

Hill 62 is een heuvel in de omgeving van Ieper. ‘62’ wijst erop dat de heuvel 62 meter boven de zeespiegel ligt. Hill 62 of Höhe 62 kwam in 1916 in Duitse handen tot Canadese troepen de heuvel veroveren. De Canadezen leden tijdens deze verovering grote verliezen. Het monument op de top herdenkt de gesneuvelde Canadese soldaten. Vanop Hill 62 heb je een prachtig zicht op de torens van Ieper en merk je meteen het strategisch belang van een hoogte tijdens WO I.

Onze-Lieve-Vrouwhoekje

 Op het gehucht Oud-Stuivekenskerke, nu O.L.V. Hoekje, stond tot in 1870 de parochiale kerk van Stuivekenskerke. Tijdens de eerste wereldoorlog was Oud-Stuivekenskerke een vooruitgeschoven stelling van het Belgisch leger. De oude toren van de vroegere parochiale kerk werd als uitkijkpost gebruikt. Vandaag bestaat het domein O.L.V. Hoekje uit: -de kapel O.L.V.-ter Zege (1925) -het puin van/de gerestaureerde voet van de kerktoren -met daarbovenop een oriëntatietafel die 35 belangrijke plaatsen uit de oorlog aanduidt -2 grotere monumenten -41 gedenkzuiltjes van regimenten die deelnamen aan de slag van de IJzer -een demarcatiepaal.

dit kruisje is van ons vrienden van de Ten oorlog


 

Museum aan de ijzer

deze site is ook de moeite waard voor te gaan bezichtigen !!

De ijzertoren is +/- 84 m  hoog telt 22 verdiepingen en herbergt het museum aan de ijzer.

In de panoramazaal - hoogste verdieping - primeert het uitzicht en het speuren naar de littekens die de oorlog in het landschap trok.Vanop het dakterras verwijzen we door naar wat er in de omgeving nog te zien is. Alle begraafplaatsen van West-Vlaanderen zijn vermeld.

Het panorama van de Eerste Wereldoorlog vormt een geschilderd tafereel van 100m² rondom de panoramazaal, met een impressie van de frontzone, onder meer gefocust op de Dodengang, passerellen in het overstroomde land, de barakken in de achterhoede, een militair hospitaal, enz.

Lijssenthoek Military Cemetery

Tijdens de eerste wereldoorlog lag de Lijssenthoek op de hoofdcommunicatielijn tussen de geallieerde bases en de Ieperboog. Dicht bij het front maar toch buiten het bereik van de Duitse artillerie kwamen er bijna vanzelfsprekend allerlei voorzieningen voor de gewondenverzorging.

De begraafplaats werd eerst gebruikt door de Franse 15ème Hopital d'Evacuation. Vanaf juni 1915 gebruikten casualty clearing stations van de Commonwealthstrijdkrachten het. Van april tot augustus 1918 trokken de verzorgingsposten achteruit door de Duitse vooruitgang tijdens het lenteoffensief van dat jaar. Field Ambulances inclusief ook een Franse namen de plaats van de casualty clearing stations in.

De jongste is de Schot Donald McLeod Snaddon, 15 jaar (plot 2 D37) en de oudste is een Fransman, Louis Riva, 63 jaar (plot 33 E20).
Van 10.750 slachtoffers is de familienaam, de sterfdatum en het regiment bekend. Er zijn slechts 34 graven van onbekende soldaten. Het zeer hoge aantal bekende namen valt te verklaren door de specifieke aard van deze begraafplaats. Het is een hospitaalbegraafplaats. Hier rusten voornamelijk mensen die stierven in het evacuatiehospitaal. Hun naam stond al vermeld in het hospitaalregister en werd bij de grafregistratie overgenomen. De meeste doden kregen in het register ook nog de vermelding Died of wounds, gestorven door verwondingen of Died of disease, gestorven aan ziekte.

Er is een zeer interessant bezoekerscentrum in de Boescheepseweg 37.
Meer info op http://www.lijssenthoek.be

Talbot House in Poperinge

Talbot House : "Een oase van rust in een dolgedraaide wereld" Tijdens de eerste wereldoorlog maakte Poperinge deel uit van het kleine stukje onbezet België. Achter het krijgsrumoer van de Ypres Salient wordt 'Pop' als zenuwcentrum van de Britse sector overspoeld door duizenden soldaten. Het sluimerende provinciestadje ondergaat dan ook een ware metamorfose. De vloedgolf brengt niet alleen een immense verkeersdrukte en een bruisend kamp- en uitgangsleven met zich mee ('Little Paris'), maar ook de verschrikking van beschietingen en bombardementen, veldhospitalen met immense begraafplaatsen, dodencellen en executies. Op vraag van de Britse legerleiding openen de aalmoezeniers Philip Clayton - bijgenaamd 'Tubby' ('Tonnetje') - en Neville Talbot op 11 december 1915 een alternatief ontspanningsoord, een 'EVERY MAN'S CLUB', waar alle soldaten, zonder onderscheid van rang, welkom zijn. Het huis wordt voor 150 fr. Per maand gehuurd van Maurice Coevoet, bankier en hophandelaar, die met zijn gezin veiliger oorden heeft opgezocht. De naam 'Talbot House' gedenkt Gilbert Talbot, Neville's jongere broer, die enkele maanden voordien gesneuveld was. Gilbert wordt al vlug het symbool van de opoffering van een "gouden generatie" jonge mannen die in de Ieperboog het leven lieten. Met meer dan een half miljoen bezoekers in amper drie jaar tijd zou Talbot House of 'Toc H' (de uitspraak van de initialen door de seingevers) uitgroeien tot het bekendste soldatenhuis van het Britse leger. Voor velen onder hen wordt het "a home from home" waar ze een beetje lichamelijke, geestelijke of spirituele rust kunnen vinden.